Terapia rodzinna Warszawa | Przemoc nie jedno ma imię
Aktualizacja: 22 kwi 2019
Terapia rodzinna Warszawa.
Często słyszę od osoby podlegającej przemocy psychicznej: "ale on/ona mnie nie bije, więc to nie przemoc" "taka atmosfera trwa tylko 3 dni i potem miesiąc spokoju" ...........
Ze względu na skalę i trudność problemu w naszej ofercie uruchomiliśmy konsultacje i psychoterapię dla osób podlegających przemocy a także w kryzysie okołorozwodowym. Prowadzimy także szkolenia dla gmin i służb społecznych dotyczące zjawiska przemocy.
Oto krótka charakterystyka cyklu przemocy:
Cykle przemocy:
1. Faza narastania napięcia – w tej fazie pojawiają się nieliczne, o małym nasileniu incydenty przemocy.
2. Faza gwałtownej przemocy – w tej fazie dochodzi do niekontrolowanego rozładowania napięcia. Cechą, która odróżnia tę fazę od pierwszej jest całkowity brak kontroli sprawcy nad zachowaniami.
3. Faza „miodowego miesiąca” – w tej fazie dominują zachowania sprawcy, polegające na okazywaniu miłości, uprzejmości i wszelkich miłych zachowań wobec partnera. Charakterystyczne dla cyklu przemocy jest to, że przemoc w każdym następnym cyklu jest zazwyczaj gwałtowniejsza i narasta.
Co każdy powinien wiedzieć o przemocy:
w konsekwencji przemocy cierpi cała rodzina – to nieprawda, że stosujący przemoc mąż może być dobrym ojcem, a stosująca przemoc żona może być dobra matką;
przemoc domowa są to zachowania zamierzone i świadome: nic ich nie usprawiedliwia;
zachowań nazywanych przemocą domową można się nauczyć ale i oduczyć;
przemoc domowa na pewno nie skończy się sama, to Ty masz także wpływ na to czy zostanie przerwana;
Po pierwszych aktach przemocy około 70 % sprawców okazywało czułość, miłość, prosiło o wybaczenie. W późniejszym okresie już tylko 40 %. Założyć więc należy, że początkowo agresja ma charakter bardziej ekspresywny, dopiero z czasem zmienia się w agresje instrumentalną, stosowana do kontrolowania i manipulowania partnerką.
Mechanizmy przemocy: Pułapka psychiczna
Osoba doświadczająca przemocy czując się osobiście odpowiedzialna za jakość związku. Dlatego też usiłuje usprawiedliwić czas i wysiłek jaki włożyła w przeszłości w jego podtrzymywanie.
Pułapka sytuacyjna
Osoba doświadczająca przemocy decyduje, że korzyści z pozostawania w związku są większe niż zysk z odejścia.
Pułapka lęku
Osoba doświadczająca przemocy ma nierealne bądź przesadzone wyobrażenie na temat tego, co się stanie, gdy odejdzie (np. przekonanie, że nie będzie w stanie przeżyć samodzielnie), przeżywa strach przed samotnością. Lęk przed nieznanym jest większy niż cierpienie wynikające z pozostania w dotychczasowych relacjach z partnerem. Pułapka wyuczonej bezradności
Osoba dotknięta przemocą traci umiejętność przewidywania czy podejmowane przez nią działania, by zmienić sytuację będą miały zamierzony skutek. Używa coraz mniejszej liczby alternatywnych rozwiązań. Strategie radzenia sobie z przemocą:
Osoby w celu powstrzymania przemocy domowej stosują podobne strategie osobiste:
rozmowa z osobą stosującą przemoc
uzyskiwanie obietnic niestosowania przemocy
straszenie bez podejmowania działań
chowanie się lub uciekanie w trakcie bicia
pasywna obrona w celu ochrony przed poważnymi obrażeniami
odpieranie fizyczne ataków przemocy (walka obronna)
strategie poniżające, które polegają na całkowitym podporządkowaniu się i poniżaniu się przed sprawcą
podejmowanie działań niesiłowych, typu kontakt z policją, zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub podejmowanie wątku separacyjnego/rozwodowego
Niektóre z powyższych strategii mogą być pomocne, ale nie zawsze są wystarczające, aby zatrzymać akty przemocy. Jedynie ostatnia z wymienionych wyżej strategii okazuje się najskuteczniejszym sposobem powstrzymania przemocy, przy współdziałaniu z instytucjami powołanymi do niesienia pomocy osobom doświadczającym przemocy (policja, sąd, ośrodki pomocy społecznej, ośrodki interwencji kryzysowej itp.)
Terapia rodzinna Warszawa 4 Kolory Życia 2016