Terapia uzależnień Warszawa | Cechy współuzależnienia

Szkody wywołane alkoholem lub inną formą uzależnienia nie ograniczają się tylko do szkód występujących u osób uzależnionych. Obejmują one swoim zasięgiem także osoby żyjące w najbliższym otoczeniu alkoholika. Prawie zawsze osoby z najbliższego otoczenia osoby uzależnionej żyją w stanie permanentnego stresu i poczucia zagrożenia. Konsekwencjami takiej długotrwałej, niszczącej sytuacji życiowej, związanej z patologicznymi zachowaniami partnera jest utrwalenie destrukcyjnych schematów. Współuzależniona jest osoba, która pozwala na to, by zachowanie innej osoby oddziaływało na nią ujemnie, i która obsesyjnie stara się kontrolować zachowanie oddziałującej na nią w ten sposób osoby.

Współuzależnienie może powstać tylko w określonych warunkach. Przede wszystkim musi istnieć związek między dwojgiem dorosłych ludzi. Związek ten nie musi być małżeństwem, ale muszą w nim być liczne, nie tylko emocjonalne, w miarę trwałe więzi, które określają życie tych ludzi ze sobą. Może to być wspólne mieszkanie, wspólne dzieci, wspólne zależności finansowe i bytowe. Aby doszło do współuzależnienia, jedna osoba w tym związku musi wprowadzać destrukcję.

O współuzależnieniu można mówić jako o rozpoznaniu klinicznym, wyróżniając następujące kryteria, pozwalające na postawienie takiego właśnie rozpoznania:

• Stałe uzależnienie własnej samooceny od umiejętności kontrolowania siebie i innych w sytuacji zagrożenia;

• Branie na siebie odpowiedzialności za zaspokajanie potrzeb innych, nawet kosztem niezaspokojenia swoich własnych;

• Problemy związane z wyznaczaniem granicy między zbliżaniem a zachowaniem dystansu oraz związany z tym lęk;

• Skłonność do związków z osobami o zaburzonej osobowości, uzależnionymi od substancji chemicznych, współuzależnionymi i/lub o zaburzonych popędach;

Spełnienie trzech lub więcej czynników takich jak:

• silnie rozwinięty mechanizm zaprzeczania

• tłumienie uczuć

• depresja

• przejawianie nadmiernej czujności

• kompulsywność

• lęk

• nadużywanie środków zmieniających świadomość

• aktualne lub w przeszłości doświadczanie przemocy fizycznej lub seksualnej

• choroby związane ze stresem

• pozostawanie przez co najmniej dwa lata w ścisłym związku z osobą uzależnioną bez próby szukania pomocy.

Inni terapeuci, którzy chcą widzieć współuzależnienie raczej w kategoriach zespołu wadliwego przystosowania, mówią tu o następujących cechach tego zespołu:

• Cierpienie i chaos emocjonalny;

• Zaburzenia psychosomatyczne z nerwicą włącznie;

• Zażywanie leków nasennych, uspokajający, także alkoholu, dla uśmierzenia bólu, napięcia i niepokoju;

• System iluzji i zaprzeczania, który przeszkadza w realnej ocenie problemów związanych z alkoholem;

• Konserwacja układu małżeńskiego, rodzinnego, która podtrzymuje picie alkoholika;

Straty wynikające ze współuzależnienia:

• Straty o charakterze fizycznym

• Straty o charakterze psychicznym

• Straty o charakterze społecznym

• Straty o charakterze duchowym

Straty o charakterze fizycznym:

Wyniszczenie organizmu związane bezpośrednio z ciągłym doświadczaniem sytuacji stresowych i pośrednio z brakiem troski o własne zdrowie:

• Problemy zdrowotne wynikające z wieloletniego zaniedbania;

• Bezsenność, nocne koszmary; problemy z łaknieniem;

• Problemy z pamięcią i koncentracją;

• Zaburzenia psychosomatyczne z nerwicą włącznie;

• Skłonność do stanów depresyjnych, depresja, myśli (lub nawet próby samobójcze);

• Choroby somatyczne związane ze stresem np. problemy z nadciśnieniem, problemy z sercem.

Straty o charakterze psychicznym:

• Ucieczka przed własnymi uczuciami, zatracanie umiejętności przyjmowania i dawania ciepła i czułości;

• Przybieranie „maski”;

• Wyparcie własnej seksualności i wypaczanie swojej kobiecości/męskości;

• Unieważnienie własnej osoby;

• Utrata samoświadomości (nie wiem, kim jestem i jaka(i) jestem).

Straty o charakterze społecznym:

• Wycofanie z życia rodzinnego, towarzyskiego, kulturalnego;

• Utrata przyjaciół, ograniczenie kontaktów rodzinnych;

• Zamknięcie się we własnej zaburzonej alkoholowej rodzinie;

• Izolacja i wyobcowanie ze środowiska

Straty o charakterze duchowym:

• Poczucie wewnętrznego wypalenia, pustki, martwoty;

• Poczucie bezsensu życia i nicości.

Zdrowienie, wychodzenie ze współuzależnienia jest procesem zazwyczaj długotrwałym. Programy terapeutyczne dla osób współuzależnionych prowadzone przez specjalistów znających specyfikę mechanizmów zachodzących w rodzinach alkoholowych. Zapraszamy na konsultacje które przeprowadzi doświadczony psycholog, sprawdzony terapeuta

Fazy terapii:

• Pierwsza - wstępna, skoncentrowana na rozpoznaniu, diagnozie i nawiązaniu kontaktu.

• Druga - faza uzyskiwania orientacji i zmiany postępowania.

• Trzecia - zmiana systemu przekonań i stosunku do siebie.

• Czwarta - faza pogłębionej pracy nad problemami emocjonalnymi, które wynikają ze współuzależnienia.

TERAPIA UZALEŻNIEŃ WARSZAWA TERAPIA DDA WARSZAWA 4 Kolory Życia 2016